Skip to main content

Je hebt keepers en je hebt keepers. Nu zijn keepers over het algemeen bijzondere mensen en hockeykeepers zijn al helemaal een apart ras. Of zoals Oranjekeeper Anne Veenendaal het ooit zei in een interview; je moet een beetje gek zijn om keeper te worden. 

En dan heb je de nieuwe lichting. Waaronder ook Matz Eskes, op Instagram bekend als #Goaliematz, 12 jaar, keeper bij DHV JD1 en in het district Oost-Nederland C. In het bezit van een eigen #youtube kanaal en wereldberoemd in Nederland & India omdat hij naar India ging tijdens de Hockey World League voor heren om daar o.a. het goede doel te dienen voor One Thousand Hockey Legs. Wij vroegen hem dus de keepersoren van zijn hoofd: Vertel ons even Matz, hoe is het allemaal voor jou gestart? Wanneer je dus met hockey begonnen bent en waarom je keeper bent geworden? Toen ik 5 was ben ik begonnen met hockey. Eerst als speler en later gingen we om de beurt keepen, maar als iemand niet wilde dan stak ik als eerste mijn vinger op. En als ik niet keepte dan dook ik het liefste alsnog voor de bal. Toen ik 9 was ben ik vaste keeper geworden want keepen vond ik toch echt het allerleukst. Ik zat nog in de E bij de 8-tallen maar ik mocht ook wel eens invallen bij de JD1. Dit is nu mijn 3e seizoen als vaste keeper.

Hoe kwam je erbij om naar India te gaan? Dat is toch heel erg ver weg en best wel spannend. We kwamen toevallig in contact met One Thousand Hockey Legs en na wat heen en weer mailen ontstond het idee om spullen in te zamelen voor het project. Later vroegen ze of ik een keer naar India wilde komen. Toen hebben mijn vader en ik gezegd dat we dat wel wilden als we ook iets voor ze konden doen. Maar eerst moesten we dat natuurlijk met school bespreken. We hebben dat al meer dan een half jaar van tevoren geregeld.

Wat doet One Thousand Hockey Legs eigenlijk en wat heb jij voor ze gedaanOTHL zorgt ervoor dat kansarme kinderen na schooltijd van de straat blijven door ze hockey aan te bieden. Als je goed bent in een sport dan maak je in India kans op een studiebeurs en dan kan je gaan studeren. OTHL heeft te weinig materiaal en daarom hebben we vooral sticks en keepersspullen mee naar India genomen. Die heb ik allemaal gekregen van mijn hockeyvriendjes en van mijn club,  echt supertof van ze. Samen met mijn vader heb ik training gegeven aan jongens van mijn eigen leeftijd. Dat was heel erg leuk. We konden elkaar niet verstaan en dat vond ik eerst best wel spannend maar eigenlijk was dat niet erg want we hadden veel lol en dan maakt de taal helemaal niet uit… Wat vond je het allermooiste om mee te maken in India? Lastige vraag! Het trainen met de jongens was wel heel bijzonder en heeft veel indruk op me gemaakt. De hele HWL was natuurlijk supergaaf om mee te maken tussen alle Indiërs op de tribune. En ik kreeg ook een meet & greet met het Nederlands elftal in de kleedkamer en een rondleiding van Sam door het spelershotel… wie wil dat nou niet???

Wie is jouw grote voorbeeld en waarom? Mijn grootste voorbeeld is Sam van der Ven. Ik zag hem voor het eerst toen hij een wedstrijd had in Amsterdam en ik vond hem zó goed. Toen zat hij nog niet bij Oranje. Sam heeft hele snelle reflexen en hij duikt en springt alle kanten op, dat vind ik gaaf om te zien. Soms ga ik met mijn ouders kijken bij een wedstrijd. Dan sta ik het liefst dicht bij het doel. Ik hoop dat ik ooit ook zo goed word.

Je bent ook naar Engeland geweest voor de HWL heren, en wat heeft daar de meeste indruk op je gemaakt? Ik was gewoon een beetje aan het hockeyen op een veldje in het stadion toen vroeg iemand of ik met het Pakistaanse team het veld op wilde voor de line up en het volkslied. Dat was wel heel grappig en dat er dan een tv camera langs komt. Het zou toch echt gaaf zijn als ik dat ooit een keer mee kan maken met het Nederlands elftal.

Je gaat nog naar school natuurlijk, maar weet jij al wat je later worden wil als je groot bent? Nee dat weet ik echt nog niet. Ik zit in groep 8 en na de zomer ga ik naar het Atheneum en daarna naar de Universiteit. Tot slot, wat is jouw ultieme hockeykeepersdroom en hoe gaat die voor je uitkomen? Haha ik ben niet zo’n dromer hoor maar de ultieme hockeykeepersdroom is dan wel om zelf in Oranje te keepen!!! En hoe die droom uit komt? Goed blijven trainen en steeds beter worden. Ik krijg nu 1x in de week keepertraining en ik train meestal 1x met mijn eigen team. Ik zat dit seizoen ook in de selectie van district Oost maar de KNHB heeft de leeftijdsgrens net aangepast en ik ben te jong. Nou ja dat was ik eigenlijk al maar nu ben ik het nog steeds, dat is wel jammer maar daar kan ik niks aan veranderen. Gelukkig was ik al wel mee geweest naar de eerste DOD (Districtsontmoetingsdag). Daar speel je wedstrijden tegen andere districten en moest ik ook een speciale keeperstraining doen. Dat was echt een hele leuke dag dus super dat ik die heb meegemaakt. Ik blijf gewoon lekker doortrainen en veel lol maken op het veld want keepen is echt het allerleukste wat er is.

dream big, work hard & never give up”.

 

 

 

Leave a Reply